De gastblogger

13 juni 2018 - New York City, Verenigde Staten

Vorige week had ik al aangekondigd dat er een gast blogger zou komen. Zoals de meesten waarschijnlijk al hebben geraden is dit Will. Hij is DE reden dat we een jaar in New York wonen. Hij verteld zijn verhaal over zijn werk bij de Verenigde Naties.

Als “gast-blogger” neem ik jullie mee in mijn werk van de United Nations (UN).

De UN bestaat op hoofdlijnen uit zes organisaties waarbij de “General Assembly” (GA) (193 landen) en de “Security Counsel” (SC) (China, Frankrijk, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten zijn de permanente leden en tien plaatsen wisselen) het meest zichtbaar zijn.

Het “Secretariaat” is het uitvoerende orgaan van de VN. Alle resoluties en besluiten van de GA en SC worden hier behandeld en uiteindelijk ter uitvoering bij de 90 UN organisaties ondergebracht. Het Secretariaat heeft ook het grootste aantal medewerkers zo’n 11.000.

Nederland heeft op dit moment voor een periode van een jaar één van de “wisselzetels” in de Veiligheidsraad. Mijn werk bij de VN is gekoppeld aan de Nederlandse VN veiligheidsraadambities.

Sinds 1948 zijn er 3,733 “Peacekeepers” om het leven gekomen en zijn er ongeveer 10.000 gewond geraakt tijdens de uitvoering van hun missie. De laatste jaren is het aantal doden en gewonden sterk toegenomen. De tijd dat een blauwe helm en een wit voertuig neutraliteit representeert en het de noodzakelijke bijbehorende bescherming biedt is voorbij. De vele doden in de Missies in Mali en Somalie onderstrepen dit. Dagelijks komen er meldingen binnen van geweld tegen UN medewerkers.

In de asymmetrische oorlogsvoering worden Improvised Explosive Devices (IED’s of bermbommen) meer en meer als “Weapon of Choice” gebruikt. Deze explosieven veroorzaken, al dan niet gecombineerd met een vuurgevecht, veruit de meeste doden en gewonden. De VN was/is onvoldoende voorbereid op deze ontwikkeling. Zelfs na alle doden zijn er krachten binnen de VN die de IED’s zien als een “inconvenient truth” of de vele doden en gewonden ondergeschikt (b)lijken te maken aan persoonlijke of landsbelangen.

Traditioneel wordt het Humanitair ruimen van achtergebleven explosieven door UN post-conflict uitgevoerd. Lady Diana was het UNMAS boegbeeld van het ruimen van achtergebleven mijnenvelden. In de UN-missies in Mali en Somalië is het conflict echter nog in volle gang. De blauwe helm en wit voertuig bieden geen bescherming maar maken de Peacekeepers tot doelwit. Mijnen maar vooral ook IED’s worden actief ingezet tegen de UN-medewerkers. Daar waar ik vanuit mijn vorige functie  bij Counter IED de oplossing zocht in het aangrijpen van de mensen in het netwerk achter de aanslagen is het standpunt van de VN dat dit in een humanitaire missie niet kan.

Het detecteren en ruimen van IED’s in een actief conflict blijkt een lastige taak voor de VN. Momenteel zijn er ongeveer 90.000 militairen en politieagenten uitgezonden naar 124 landen. De VN betaalt veel geld aan landen die bereid zijn om militairen te leveren. Dit maakt het voor arme landen dan ook aantrekkelijk om troepen aan te bieden. Veel van de militairen die worden ingezet in missies blijken echter onvoldoende voorbereid. Mensen worden ogenschijnlijk van de straat geplukt, min of meer voorzien van een gevechtspak (sommige komen opdagen zonder schoenen) en voor een gevaarlijke missie aangeboden. Politieke belangen maken dat de troepen niet kunnen worden geweigerd en dat er veel mensen onnodig omkomen.

Als UNMAS ondersteunen we bij het voorbereiden van (vooral Afrikaanse) troepen op hun missie. We schrijven normen voor het counteren van de nieuwe IED-dreiging en toetsen of de EOD-teams hieraan voldoen en veilig kunnen werken in een missie. Veelal is dit niet het geval maar dit belet niet dat ze toch worden ingezet (ook zonder schoenen).

Foto’s

4 Reacties

  1. Ina en John:
    13 juni 2018
    Hoi Will en Ingrid , fijn om even uitleg te krijgen, hopelijk onthoud ik het allemaal !
    Mooie foto's trouwens ! Wat een hoog gebouw waar jullie wonen, indrukwekkend, zeker als je het zo op de foto ziet.
    Jullie lijken wel bn-ers, zo mooi gekleed !
    Hoe was het diner ???
    groetjes
  2. Ton Schrauwen:
    13 juni 2018
    Interessant verhaal, maar ook heel complex. Hoe bewaren WE zoveel mogelijk de wereldvrede ?? Veelal zijn de gewone burgers vaak het slachtoffer, maar ook steeds meer de mensen die in vreemde landen de veiligheid proberen te garanderen voor de plaatselijke bevolking. En daarbij kijkend naar (politieke) landsbelangen, blijft dit een hele moeilijke opgave
  3. Ingrid v Schaik:
    13 juni 2018
    Ton, je hebt hebt helemaal gelijk. En er zijn nog steeds mensen die bij de VN werken die nog steeds denken dat een blauwe helm en een witte VN auto respect afdwingt, helaas zijn de tijden veranderd maar sommigen zien dat niet in of willen dat niet zien
  4. Diana:
    15 juni 2018
    Zeer interessant maar moeilijk verhaal, heb hem 3 maal gelezen hahaha. Maar goed Ingridje door jouw man zitten jullie daar en hebben jullie de mogelijkheid gekregen om deze fantastische ervaring op te doen. Helemaal te gek!