Eenlingen cultuur.

New York City staat bekend om zijn eenlingencultuur. Dat wisten we van tevoren toen we besloten om in Manhattan te gaan wonen en niet buiten "The City". Als je in een buitenwijk woont, heb je sneller contact met je buren en ben je onderdeel van een gemeenschap. Omdat we maar voor een jaar hier blijven, hebben we ingecalculeerd dat we geen echte sociale contacten zouden maken zoals je thuis met je buurtgenoten hebt. Will heeft zijn werk, en maakt daar contacten. Ik heb contact met anderen hier, maar altijd via het werk van Will. Dachten we nog even dat ik me aan zou mogen sluiten bij het "clubje van expat vrouwen", dit ging dus niet op. Will  werkt niet "op de missie" zoals ze dat noemen, en bij de dames van de expats mag je alleen als je man (of meestal een uitzondering: Je vrouw) bij "de missie" werkzaam is.  Ik heb een paar dames ontmoet en ze zijn niet onvriendelijk hoor, maar wel een kliekje. Will zegt dat ik kan vragen om "op hun koffieochtenden" aan te sluiten, maar dat ga ik echt niet doen. Ten eerste: Koffieochtenden?? Ten tweede: Misschien laten ze me alleen maar toe omdat ze geen nee willen zeggen. Ten derde: Ik kan goed alleen zijn, dus als ik er niet bij mag, so be it. Maar goed, de eenlingen cultuur. In het appartement waar we wonen, heb je geen persoonlijke contacten met je buren. Sterker nog: Je ziet ze (bijna) nooit. Ook in the gym, is er weinig tot geen contact, tenzij je toevallig met iemand op dezelfde tijden sport, maar dan is het contact ook oppervlakkig. Of in de lift, ik ontmoet daar nooit dezelfde mensen. Nooit! (Het is ook een groot flatgebouw met 99 verdiepingen)  Het is hier dus niet vreemd om alleen te zijn, heel veel mensen zie je alleen, alleen op een bankje bijvoorbeeld. Of op een terras of in een restaurant , zelfs in de bioskoop is het heel normaal. Ook als je wel vrienden of familie hier hebt, alleen kan hier heel goed, niemand kijkt je raar aan. En ik kan goed alleen zijn, geen probleem.  Nu is Will voor het werk 11 dagen naar Egypte geweest, en ook dan lukt het me goed om alleen te zijn. Als het weer dan mee werkt is dat natuurlijk meegenomen. Maar laat dat nu even niet te hebben meegewerkt. Na een week van 35 tot 42 graden, werd het opeens een stuk kouder voor een dag of twee/drie met regen. Daarna werd het weer een stuk warmer, zo'n 25+ graden met een zeer hoge luchtvochtigheidsgraad en.... regen.. Soms de hele dag. Niet leuk dus... Je gaat dan echt niet naar een park om op een bankje te zitten met een beker koffie en mensen kijken (wat ik graag doe) Ook dit heb ik allemaal ingecalculeerd, daarom ben ik ook een cursus gaan doen. Daar ben ik nu bijna klaar mee, en ben al aan het nadenken om de volgende te gaan doen. Want alhoewel het mooie weer ook hier blijkbaar terug gaat komen, komt ook de herfst en winter eraan. En ook daar heb ik van tevoren rekening mee gehouden...