De allerlaatste

Iemand vroeg mij om New York City aan het einde van ons avontuur in 1 woord te beschrijven. Ik ben tot de conclusie gekomen dat dit niet mogelijk is. New York City heeft heel veel kanten. Alleen het verschil al tussen Uptown/Midtown en downtown Manhattan, de stadsdelen Queens, The Bronx en Brooklyn is heel groot (Staten Island zijn we niet geweest) Het is gedeeltelijk een nepwereld, omdat hier ontzettend veel geld zit en de levensstijl die daaraan vast zit niet echt is. In ieder geval niet voor de meeste mensen. New York is rauw door de armoede, vele daklozen en mensen die van “paycheck naar paycheck” leven en meer dan 1 baan moeten hebben omdat ze anders niet rond kunnen komen. (Maar dat zie je ook in andere staten).  New York is oppervlakkig, heel veel mensen zijn hier alleen maar met zichzelf bezig. New York heeft zeker ook bewoners die zeer betrokken zijn bij hun gemeenschap en de gemeenschap in het algemeen. New York is zeker niet saai, er is hier altijd wat te doen of te zien. New York is trendy, veel nieuwe projecten zijn in ontwikkeling, vooral in het stadsdeel Brooklyn. In New York is de kans groot een beroemdheid tegen het lijf te lopen, in het begin hoop je daar ook op. Er worden hier ontzettend veel films en series opgenomen, maar ook daar wen je aan en loop je voorbij de cateringwagens i.p.v even te wachten in de hoop een glimp op te vangen van een acteur/actrice.  New York is veelzijdig door de vele culturen die hier leven en werken. In de USA, dus ook in New York is niks gemakkelijk, als je iets wilt regelen, gaat het nooit in 1x goed maar altijd via omwegen en veel achteraan gebel of geloop.  De uitdrukking: Van het kastje naar de muur is hier waarschijnlijk uitgevonden. Als men iets niet weet, zegt men dat niet maar belooft iets wat niet waar gemaakt kan worden en word je weer naar iemand anders verwezen. Hier kan gemakkelijk een paar dagen of zelfs weken overheen gaan. Als iemand zou zeggen: Ik weet het niet, ik zoek het even voor je uit, i.p.v. een leugen vertellen dan zal alles hier een stuk sneller gaan. Waarom ze dit niet eerlijk zeggen? Geen idee, misschien bang voor gezichtsverlies?  Amerika vooruitstrevend? Nee, ze zijn hier goed in PR en schetsen een bepaald beeld naar het buitenland, maar als je het mag vergelijken met Europese landen, dan lopen ze hier echt achter. Hier werken ze bijvoorbeeld nog met betaalcheques, overboeken van bank naar bank via internet is bijna niet mogelijk omdat ze geen contract met elkaar hebben. “Gewoon” personeel in winkels of restaurants nemen geen zelfstandige beslissingen, er wordt altijd een manager bij geroepen als je iets vraagt wat van het normale afwijkt.  Persoonlijk contact met echte New Yorkers  hebben we niet gehad, behalve in winkels en restaurants. Als expat heb je toch meestal contact met andere expats en Will werkte in een organisatie waar zo’n beetje iedereen uit een ander land komt of uit een andere Amerikaanse staat. We hebben twee Nederlanders leren kennen waar de vrouw met New Yorkers werkt (bij de Rabobank, dat dan weer wel), zij vertelde ons dat haar ervaring met New Yorkers oppervlakkig is, het zijn geen harde werkers (ook al doen ze naar de buitenwereld alsof dat wel zo is), ze zijn erg bang dat de promotie niet naar hun gaat maar naar jou en zullen daarom niet schromen om je te belazeren als dat kan. ( Voorbeeld van oppervlakkigheid: Je loopt na het werk samen naar buiten, je neemt afscheid en ook al ga je dezelfde kant op, je loopt niet met elkaar op.) New Yorkers vinden zichzelf erg belangrijk, (ik heb eens gelezen dat ze zichzelf boven anderen verheven voelen), en ze zijn zeer luidruchtig, in veel restaurants zitten ze aan dezelfde tafels tegen elkaar te gillen. Het is eerder een uitzondering als ze dat niet doen.  New York (en ik denk Amerika in het algemeen) heeft zeker ook positieve kanten. Ik heb het al eerder benoemd maar de meesten zijn zeer beleefd, er komt altijd een excuus als ze in de weg lopen, je per ongeluk aanraken in het voorbijgaan, of als ze in een winkel of restaurant een foutje maken of iets vergeten. Wat ik al zei: Het viel me gelijk op dat ze wat dat betreft in Nederland een stuk minder beleefd zijn toen we in december even terug waren.  Afgelopen jaar was een fantastische ervaring. Will heeft mooie dingen kunnen bereiken en de wereld een stukje veiliger gemaakt.  Alhoewel dit misschien niet zichtbaar is voor mensen die niks met de VN hebben of er zich niet mee bezig houden. Het is geen perfecte organisatie, maar welke organisatie is dit wel? We hebben leuke mensen leren kennen, het was een ervaring om onderdeel van deze stad te zijn. Het is ook weer goed om naar huis te gaan. Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van de blog en bedankt voor de vele reacties op mijn verhalen, foto’s en filmpjes. Collega Ton voor het delen van liedjes New York gerelateerd op Facebook, het waren er zo’n 115?  Als laatste zal ik jullie vragen nog beantwoorden die jullie mij hebben gestuurd:

·         Komt er een boek uit?  Haha, ik wil denk ik wel mijn verhalen gaan bundelen maar of er ook een boek komt….

·         Kan je na een jaar de typische New Yorker omschrijven? Op deze vraag heb ik in bovenstaand verhaal antwoord gegeven.

·         Zijn er veranderingen sinds mister T de baas is? Ja, maar dit is in heel Amerika het geval. Wat je in ieder geval wel iedere dag ziet is dat er voor zijn stulpje op 5th Avenue voor en tegenstanders staan te protesteren. Dit was niet zo voordat hij opperhoofd was. Leer je omgaan met zoveel zwervers en soms zichtbare armoede? Blijft moeilijk, vooral omdat de bestuurders zo weinig doen voor deze mensen. Sinds burgemeester DiBlasio hier burgervader is, is het aantal dak/thuislozen nog nooit zo hoog geweest volgens het lokale nieuws. Dat de overheid zo slecht zorgt voor veteranen vind ik ontzettend erg. Ik stond laatst nog met een thuisloze (geen dakloze) te praten in Central Park en vroeg hem of er hier ook dak/thuislozen zijn die hier zelf voor kiezen. Zijn antwoord was ja. Hij zei ook dat het big business is, de organisaties die proberen te helpen worden er in zijn beleving alleen maar financieel beter van. Ik heb niet gevraagd wat hij er zelf aan doet om het beter te maken. Hij vertelde wel dat hij ’s nachts bij iemand kan slapen maar dat zijn leven veel beter was toen hij in de woestijn leefde.( Misschien dat dit een bepaalde structuur was en hij kan dat hier niet zelf aanbrengen in zijn leven?)Het bleek dus een leger veteraan te zijn die nu zijn maaltijden bij elkaar moet scharrelen d.m.v. muziek maken op straat. Hij beaamde wel dat er veel dak/thuislozen zijn met verslavingsproblematiek en bedelen om hun verslaving in stand te houden. Maar het blijft natuurlijk triest dat je mensen ziet slapen op een stukje karton op straat.

Wat gaan we/ik missen:

·         De natuurlijke lichtinval van ons appartement

·         De spectaculaire zonsopkomst vanuit ons appartement gezien

·         De mooie zonsondergang gereflecteerd op Brooklyn vanuit ons appartement gezien

·         Goedkopere kleding, schoenen. (haha)

·         De vrienden die we hebben gemaakt.

·         Vriendelijkheid en beleefdheid van de mensen in winkels/restaurants (uitzondering daargelaten).

·         De gym in het gebouw (Will voornamelijk, het is zo gemakkelijk, zo je bed uit en naar de gym)

·         Jaywalking, ofwel: Het door rood licht lopen over het zebrapad zonder dat dit gehandhaafd wordt.

·         Lopend naar een concert gaan, zo ontzettend gemakkelijk

·         GEEN spinnen of ander ongedierte in huis

Wat gaan we/ik niet missen:

·         Het getoeter van auto’s.

·         De harde sirenes van ambulance en brandweer

·         Altijd lawaai

·         De ongelijke stoepen (ik heb echt helemaal niks gehad  aan gewone schoenen en laarzen en al helemaal niet met een hak)

·         De dure boodschappen

·         De slechte kwaliteit wat de supermarkten verkopen

Als je probeert aan iemand uit te leggen wat New York, New York maakt, dat vind ik ook zo moeilijk uit te leggen. Iedere grote stad heeft voordelen, maar ook nadelen. New York moet je voelen. Het is een emotie. Zouden we er voorgoed willen blijven? Nee! We moeten er niet aan denken. Het was leuk voor een jaar en waren we langer gebleven (die kans hadden we), dan waren we niet in Manhattan gebleven. Het is mooi geweest dit jaar, we hadden het niet willen missen.