Nog maar vijf weken..

De kogel is door de kerk, voor diegenen die het nog niet weten: We zijn op 1 mei a.s. weer in Nederland. Met de poezen. Er is nog sprake van een eventuele verlenging maar er kan niks meer gerealiseerd worden binnen nu en 5 weken. En hoe groot is de kans  weer terug te gaan als je eenmaal thuis bent...? Maar nu gaat alles zo snel, de vliegtickets zijn geboekt, de verhuizers geregeld maar er moet ook een gezondheidsverklaring geregeld worden voor de poezen, formulieren ingevuld door een dierenarts en opgestuurd naar de juiste instanties. Een stuk meer werk dan als je vanuit Nederland naar Amerika reist met je huisdieren. En over de kosten hiervan nog maar te zwijgen. Varieert  tussen de 600 en 1200 (!!!)  dollar. Nou, in Nederland waren we lang zoveel niet kwijt. Het voordeel is wel dat de dierenarts thuis komt en je hoeft hiervoor niet eens een verzekering voor je huisdieren te hebben. En ik moet 5 mei alweer starten op mijn werk. Veel zin in, ik heb mijn collega's gemist. Maar ik moet ook bevoegd en bekwaam blijven, ik wil ten slotte mijn collega's niet voor alle risicovolle handelingen op laten draaien. Dus huppekee, de theorie doen die verlopen is (6 stuks) en de praktijk aan gaan vragen (Gelukkig maar 1). Cursus Engels nog 1 les, wel huiswerk voorbereiden en met mijn andere cursus wil ik ook verder. (Gewichtsconsulent, pittig, veel, maar wel leuk. Had ik eerder moeten doen). We hebben nog wat feestjes in het verschiet en eigenlijk willen we er ook nog een paar dagen tussenuit want Will is nog steeds aan het werk, dus toe aan vakantie. Tja, ik weet het nadat ik een jaar niet heb gewerkt, mag ik niet klagen en dat doe ik ook niet. Dit is zeker niet mijn laatste blog, ik heb in die vijf weken vast nog wel wat te schrijven, in ieder geval eentje waarop ik terug ga kijken naar het afgelopen jaar...