Nashville

 Nashville, ook wel Music City genoemd, is de hoofdstad van Tennessee en een belangrijke muziekstad. Het wordt ook wel de hoofdstad van de countrymuziek genoemd maar dat is niet het enige muziekgenre die hier te vinden is. Toen we er de eerste dag waren, kwam de regen met bakken uit de hemel. Niet echt gezellig om te voet een rondje door de stad te lopen, maar aangezien Nashville ook erg bekend is om zijn whisky, dan maar een proeverijtje doen. Helaas was de distilleerderij van Jack Daniels te ver weg van Nashville, maar we ontdekten een andere, namelijk Nelson's Greenbrier Distillery. En laat daar nu ook nog een interessante geschiedenis aan vast zitten. Charles Nelson, geboren in een klein plaatsje in Noord Duitsland, emigreerde met zijn ouders en broers en zussen op 15jarige leeftijd per zeilschip naar New York in de hoop daar een beter leven op te bouwen. Zijn vader had zijn zeep en kaarsenfabriek verkocht en al het geld verstopt op zijn lichaam. Helaas kwam het schip in erg slecht weer terecht en veel passagiers zijn overboord geslagen, waaronder de vader van Charles, en met al het geld op zijn lichaam zonk hij naar de bodem van de Atlantische oceaan. De rest van de familie is wel aangekomen in New York maar hadden niks anders dan de kleding die zij droegen. Charles en een broer begonnen in New York een kaarsen en zeep fabriek. Na een aantal jaren dit gedaan te hebben is Charles daarna met behulp van anderen terechtgekomen in het maken van whiskey, koffie en vlees. In het maken van whiskey was hij het beste maar dat ellenlange verhaal zal ik jullie besparen. In 1891 kwam hij te overlijden en zijn vrouw nam het bedrijf over, wat heel bijzonder was in die tijd. In 1909 kwam er een verbod op alcohol (drooglegging) en Nelson's GreenBrier moest zijn deuren sluiten. In 2006 kwam Bill Nelson met zijn twee zoons, Andy en Charlie, naar GreenBrier Tennessee om een slager te bezoeken. Zij hoorden hier het verhaal van hun voorouders en beide zoons hebben na hun studie opnieuw het distilleren van whiskey op zich genomen. Precies 100 jaar nadat het bedrijf zijn deuren moest sluiten, hebben de twee broers het weer geopend.  En dat is de distilleerderij die wij hebben bezocht. Ik vond het een leuk verhaal. Uiteraard kregen we ook te horen hoe het proces verloopt en mochten we proeven. Aan mij niet besteed want ik vind het veel te sterk, en Will, toch een liefhebber van whiskey, vond het niet heel bijzonder. Maar altijd leuk om zo'n familiegeschiedenis te horen. De volgende dag was het zonnig weer maar ontzettend koud. En ja, als je dan toch in Nashville bent, dan mag een bezoekje aan het Country Music Hall of Fame and Museum niet ontbreken. Wij hebben dit gecombineerd met een rondleiding door de RCA studio B waar heel veel artiesten hun platen op hebben genomen (en nog nemen), zoals Dolly Parton, Elvis, Dottie West, Jim Reeves. Zo'n opname studio is toch heel bijzonder en we hadden een goede gids, zij kon erg goed vertellen hoe alles hier in zijn werk ging vroeger. Zo vertelde ze dat als er in de zomer een kerstplaat op werd genomen, dan werd de studio omgebouwd in kerstsfeer of toen Elvis "Are you lonesome Tonight" opnam hij het helemaal donker wilde hebben. Tijdens deze tour deed de gids het licht uit en liet ons een stukje van dit nummer horen. Kippenvel. In de opname studio staat o.a. een zwarte vleugel (Elvis heeft er ook op gespeeld) en er is een blauw kruis op de grond waar de desbetreffende artiest moest staan om te zingen voor de beste akoestiek. De tour duurde anderhalf uur en we kregen zeer leuke anekdotes te horen. Echt de moeite waard om dit te doen. Het bezoek aan het museum en hall of fame was ook erg leuk. Veel bekende artiesten maar nog meer onbekende uit dit genre voor ons. Maar mochten jullie ooit nog eens in de buurt zijn, zeker doen. 's Avonds is het hier net zo'n gekkenhuis als in New Orleans, maar alleen op zaterdag. Zondag en maandagavond was het stukken rustiger. Cowboylaarzen in overvloed en suede jassen met fringes en rhinestones kan je overal scoren, wat we niet gedaan hebben.  En wat ons opviel, er zijn hier veel minder gekleurde mensen op straat. In ieder geval in het centrum. Je ziet ze wel bedelen op de hoek van de straat. Dus je kan met recht zeggen: Het is hier redneck riviera. Foto's en filmpjes uiteraard toegevoegd.